Nenos e Artes Marciais.
Cando se fala da idoneidade de que os nenos adestren Artes Marciais, énchellenos a boca cunha serie de palabras, cuxo significado moitas veces escápallenos. Con todo, usalas fainos parecer uns grandes expertos tanto en educación infantil como en Artes Marciais, mentres esquecemos o máis importante neste tema: Os Nenos.
Para poder usar estas palabras, con propiedade, antes de continuar con este artigo, quizá deberiamos botar unha ollada ao Glosario de Artes Marciais
Agora, poderemos falar de todos estes conceptos coa debida propiedade.
Moitas destas palabras, están no noso vocabulario habitual, pero cun significado que non é o propio, ou ben como parte dun concepto da persoa que hoxe se entende como rancio e trasnoitado.
Así, é frecuente dicir “medo” no canto de “respecto”; ou dicir “orgullo” no canto de “asertividade” ou “autoestima”, entre outras.
Que relevancia teñen estas palabras nas Artes Marciais?
Cando pensamos en apuntar ao noso fillo a unha clase de Artes Marciais, que buscamos?
- Que faga exercicio físico? Iso tamén o ten correndo polo parque.
- Distraelo? Iso tamén o fai correndo polo parque.
- Que se relacione con outros nenos? Tamén o fai correndo polo parque.
- Forxar o carácter? Tamén o fai correndo polo parque.
Entón, que buscamos? Que obxectivo ten que o pícaro empezo a facer Artes Marciais?
Os nenos están sempre aprendendo, desde que se levantan pola mañá, ata que se van a durmir, e o que aprenden hoxe, definirá que persoas serán mañá. Correndo polo parque, cousa que lamentablemente fan demasiado pouco, os nenos aprenden a solucionar os seus problemas, pero sen un control ou un árbitro que marque unhas pautas. Así, un neno cun carácter débil, pode aprender que si cede sempre, non terá problemas; e un neno cunha forza física superior á media, pode aprender que a súa forza quitaralle todos os problemas. Os adultos, sabemos que as cousas non son así. E por moita forza que teña, si póñenme unha multa de tráfico, e trato de resolvelo pola forza, terei máis problemas; e ao ceder sempre, acabarei facendo cousas que non quero, ou que non me apetece facer.
Cando un neno empeza a facer Artes Marciais, vai entrar en contacto con conceptos como asertividade, autoestima, disciplina, esforzo, honor, humildade, valor, vigor ou resiliencia.
E isto, como axuda a que o meu fillo deféndase?
A defensa persoal, ou autodefensa debe empezar moito antes de que a tentativa de agresión prodúzase.
[i]Este diálogo[ii] entre o Mestre Po e o Pequeno Besbello, da serie Kung-Fu dos anos 70, explícao claramente:
— Cal é a mellor forma de tratar coa forza, mestre?
— Como nós preferimos a paz e a tranquilidade á violencia, existe un simple e magnífico método: tratar de eludila. É o sistema que nos ensina a natureza; así, ningunha forza humana poderá mancarte. Xamais trates de facer fronte a unha ola. Esquívaa. Non é preciso deter unha forza; é máis fácil modificar o seu curso. Aprende a conservar antes que a destruír. Esquivar é mellor que conter; conter é mellor que mancar; mancar é mellor que ferir; ferir é mellor que matar. Porque a vida é preciosa e non pode ser substituída
Para evitar ser agredido, o primeiro é non aparecer como vítima diante dun posible agresor. Si o agresor percibe á súa posible vítima como a alguén forte, evitará o enfrontamento, por pura autoconservación. O que denota a unha persoa como vítima é o desequilibrio nos parámetros apuntados máis arriba. Por exemplo, unha autoestima demasiado baixa pode tomarse por debilidade de carácter; pero si é demasiado alta pode confundirse con orgullo, vaidade ou soberbia.
Cando o neno aprende Artes Marciais, aprende o valor do seu esforzo, o que lle leva a axustar o seu nivel de autoestima, axudándolle así a equilibrar o seu carácter. Isto permitiralle evitar esa agresión antes de que se produza, e a maioría das veces, sen ser consciente diso.
Isto soa moi bonito, pero, como poden facer que o meu fillo esfórcese cando nin os seus pais nin no colexio conseguímolo?
Os nenos están desexando aprender. De feito, non fan outra cousa desde que se levantan ata que se van a durmir. Aprenden que papá se asea antes de almorzar, que papá prepara almorzo mentres mamá acábanos de poñer en orde para almorzar, que logo de almorzar lavámonos os dentes, que mentres almorzabamos mamá aseouse e púxose tan guapa como sempre, que papá sempre cre que saímos demasiado tarde, que si chove imos en coche, pero si fai sol imos andando ¡e isto antes de chegar ao colexio!
Con todo, queren aprender ao seu ritmo, e non ao ritmo que aos pais e profesores gustaríalles. Conseguir que aprendan o que se lles quere ensinar, forma parte da arte da educación; e como dicían xa de antigo, cada mestriño ten o seu libriño. En Di Som, por suposto, temos o noso:
Primeira clave: Os profesores deben facer que a actividade sexa agradable e desexable para o neno, de tal forma que o neno queira participar dela.
Segunda clave: Os pais deben querer que o seu fillo participe na actividade, e aceptar eles mesmos, as normas de conduta que rexen tanto no ximnasio, como na Sala de Práctica.
Terceira clave: Os profesores deben facer que a actividade sexa segura, de tal forma que os pais estean dispostos a deixar ao seu fillo participar na actividade.
Cuarta clave: Os pais deben saber que fai o seu fillo na clase, deben saber do seu comportamento, actitude, e progresos.
Quinta clave: Pais e profesores deben compartir o ideario que rexe a educación do neno, de tal forma que os ensinos dun refórceas o outro.
Sexta clave: Os profesores de Artes Marciais deben ser vistos polos nenos como exemplos a seguir. Persoas asertivas, que sexan capaces de aplicar as normas de conduta e convivencia dentro e fóra da clase.
Na segunda parte deste artigo, Nenos e Kung-Fu Di Som, profundaremos en como aplicamos estas claves nos centros Di Som, e como os nenos aprovéitanse delas na súa aprendizaxe.
- i. http://blogs.periodistadigital.com/darcerapulircera.php/2010/04/21/p269426
- ii. http://shotokan.cl/2012/02/15/8-razóns-por-as-que-os-ninos-deben-aprender-artes-marciales/
- iii. http://www.goldenkyu.com/blog/beneficiosartesmarcialesnino/
- iv. http://www.psicologia-online.com/autoayuda/hhss/HHSS4.htm
Para comentar debe estar registrado.